Ύστερα από τριάντα χρόνια ταξιδιών σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης η Ελένη Γκίνου, ερωτευμένη με την Αφρική και αφού κινδύνευσε πολλάκις να γίνει «Μαντάμ Κλόστερ» γράφει τούτο το έργο ως «αιχμάλωτη» όχι πολέμου, αλλά της Αφρικής.
Η κ. Ελένη Γκίνου κατάγεται από την Πτολεμαϊδα, σπούδασε Γαλλική Γλώσσα και Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και είναι κάτοχος διδακτορικού στις Επιστήμες της Γλώσσας και την Διδακτική Ξένων γλωσσών από το Πανεπιστήμιο της Γρενόβλης της Γαλλίας. Εργάστηκε ως καθηγήτρια Γαλλικών στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης, Ιωαννίνων και Acadia University του Καναδά, και στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση από το 1983 έως το 1986.
Συνεργάσθηκε με Διεθνείς Οργανισμούς (UNESKO και ΟΟΣΑ) ως εμπειρογνώμων σε θέματα εκπαίδευσης και ισότητας των δύο φύλων. Έχει γράψει, μέχρι τώρα δύο βιβλία στην Γαλλική το πρώτο πάνω στην περιγραφή του πολιτισμού και των σχέσεων του με την γλώσσα και το δεύτερο πάνω στην διαπολιτισμική επικοινωνία, ένα βιβλίο με τίτλο «Η Αφρικανική φυλή Χίμπα με τη ματιά του φωτογράφου και του θεατή της φωτογραφίας» και ένα ακόμα βιβλίο στα ελληνικά με τίτλο «Χριστόδουλος Γαλάνος. Η οικουμενικότητα της ευεργεσίας».
Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και εφημερίδες. Είναι επίσης φωτογράφος και έχει κάνει πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις φωτογραφίας στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Τέλος, έχει ταξιδέψει σε 70 και πλέον χώρες στην Ασία, Αφρική και Ευρώπη.
Διαβάζοντας από τον Ιούνιο το βιβλίο της συγγραφέως με τίτλο «Αφρική Μέθεξη» ένοιωσα ότι ο κόσμος της Αφρικής είναι άχρονος. Κανείς δια βιάζεται. Εδώ και αιώνες ο πολιτισμός είναι ο ίδιος, στατικός και ανεπηρέαστος. Αισθάνεσαι την αξιοπρέπεια των γυναικών, την υπερηφάνεια των ανδρών και την σιωπή της οικογένειας που διατηρεί πρόσωπο και καρδιά. Τα έθιμα της φυλής Τουαρέγκ που τηρούνται αιώνες φανερώνουν την πνευματική ατμόσφαιρα ενός άλλου κόσμου που πιστεύει στην ομορφιά της ιερότητας. Έχω την εντύπωση ότι η συγγραφέας βιώνοντας το «καθ’ οδόν» όπως ονομαζόταν αρχικά ο Χριστιανισμός που γινόταν αντιληπτός ως πορεία ένοιωσε και την «αποτυχία» δηλαδή την σκληρότητα του αποκλεισμού στην Αφρικανική έρημο …… λόγω του ότι δεν έζησε την Αφρική ως τουρίστρια, αλλά ως ερευνήτρια του πολιτισμού των λαών της Αφρικής γεγονός που ικανοποιούσε βαθύτερες ανάγκες της.
Αισθάνθηκα ότι η συγγραφέας μετείχε, επικοινωνούσε δια του αισθητού κόσμου της Αφρικανικής γης, και τον ένοιωθε δικό της.
Έζησε …… έζησε την Αφρική …… και σήμερα είναι κοντά μας για να μας αποκαλύψει Ζωή.
Ο Σωκράτης (κατά τον Πλάτωνα) πίστευε ότι: «Η ζωή χωρίς να εξετάζει κανείς την αρετή ……. είναι ζωή που δεν αξίζει να τη ζει ο άνθρωπος».
Και οι Αιγύπτιοι …… πίστευαν ότι μετά θάνατον οι θεοί θα τους απήυθυναν δύο ερωτήσεις:
1.- Χάρηκες τη ζωή σου;
2.- Η ζωή σου έδωσε χαρά σε άλλους;
Η συγγραφέας πιστεύει ότι η αληθινή Αφρική και όχι αυτή που δημιούργησαν οι ευρωπαίοι είναι συνδεδεμένη με την αρχαία Ελλάδα, και θα μας μιλήσει γι’ αυτό ως εμπειρικά γνωρίζουσα την πρωτεύουσα θέση που αποδίδουν στην ΨΥΧΗ οι δύο πολιτισμοί, των αφρικανών και των αρχαίων ελλήνων.
Το βιβλίο, που σήμερα παρουσιάζουμε, και θα μπορείτε να αγοράσετε, είναι σπάνιο είδος γραφής από Ελληνίδα.
Ευχαριστώ την κ. Γκίνου που μου έδωσε τη χαρά να ζήσω μια αποκάλυψη και να μάθω ότι η Αφρική είναι προορισμός όχι τουριστικός, αλλά πνευματικός και Ελληνοκεντρικός.