Αρχιμ. Νεκτάριος Δρόσος

Διδάκτωρ Βυζαντινής Ιστορίας (ΑΠΘ)

Συντηρείται  Ιερά Μονή του 1570 στην Αγιά

(Αγίων πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου).

Αλλαγή κεραμιδοσκεπής, με σκοπό τη στερέωση του κτίσματος και την εξασφάλισή του από την υγρασία, πραγματοποιήθηκε στην Ιερά Μονή των Αγίων πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, που βρίσκεται εντός της Αγιάς.

Το έργο έγινε σε συνεργασία της 7ης Ε.Β.Α. Λάρισας και του Αρχιερατικού Επιτρόπου Αγιάς Αρχιμανδρίτη π. Νεκταρίου Δρόσου, ο οποίος και μας είπε γι’ αυτό «Το 1570 μ.Χ. η Αγιά, ως «Χώρα» με τον μεγαλύτερο πληθυσμό στο Δώτιο Πεδίο, είχε 312 σπίτια, ενώ 115 είχε το 1455. Όπως προκύπτει από τα κατάστιχα (ταχρίρ) των τούρκων που είχαν αρχίσει απογραφές από το 1423-1425, η Γενιτσέ, όπως ελέγετο η Αγιά, μετά το 1521 και πριν το 1540, μαζί με τέσσερα ακόμη χωριά περιλήφθηκαν στην περιοχή της δικαιοδοσίας του Στέμματος της Οθωμανής Πριγκίπισσας Μιχριμά, αγαπημένης κόρης του Σουλτάνου Σουλεϊμάν, η οποία το μετέτρεψε σε Βακούφια (Vakfs). Η απογραφή του 1569-1570 υπάρχει ολόκληρη στην Άγκυρα σε δύο τόμους στη Γενική Διεύθυνση του Καντάστερ (T.K.G.M.) αρ. 56 και 60 και είναι η τελευταία που έγινε για τη Θεσσαλία. Σ’ αυτήν την απογραφή αναφέρονται πέντε μοναστήρια στην Αγιά με την αγροτική τους περιουσία, μεταξύ των οποίων και η Μονή των Αγίων Αποστόλων».

«Εκείνο που νομίζω πολύ σπουδαίο για τους Αγιώτες, και θα πρέπει να τους κάνει ουσιαστικά περήφανους» επισημαίνει ο π. Νεκτάριος «θεωρώ ότι είναι το γεγονός πως ένας Αγιώτης ιερέας, ο παπα-Θεόδωρος, το 1756 αγιογραφεί ο ίδιος το μοναστήρι σε κάθε πλευρά του με έμπνευση και ρεαλιστικότητα. Το αγιογραφικό του πρόγραμμα είναι «πρότυπο» δια αντιγραφή και «πρωτότυπο» θεματικά. Η αίσθησή μας ότι το μοναστήρι των Αγίων Αποστόλων είναι η πραγματική περιουσία μας και όχι η βαριά κληρονομιά μας, όπως λένε οι πολιτικού μας, οδήγησε στην αποκατάσταση της σκεπής και του εξωνάρθηκος. Σε συνεργασία την 7η Εφορεία σχεδιάζουμε τη συντήρηση των ασκηταριών των Αγίων Αναργύρων, την επισκευή της σκεπής της Ιεράς Μονής του Αγίου Παντελεήμονος, την αξιοποίηση του παλαιού Αγίου Νικολάου στο Μεταξοχώρι κ.α.».

Και στέλνοντας μήνυμα προς τον νεοεκλεγέντα Δήμαρχο Αγιάς κ. Βασίλη Κουτσαντά, αλλά και προς όλους τους Αγιώτες, τονίζει «Μακάρι και η νέα Δημοτική Αρχή του Δήμου μας να αντιληφθεί τις ευθύνες της απέναντι στον ορθόδοξο πολιτισμό. Να διερωτηθούμε, πως ο ορθόδοξος πολιτισμός (Ναοδομία, εικονογραφία, ξυλογλυπτική, αργυροχρυσοχοΐα κ.α.) άνθισε τόσο ιδιαίτερα καλά στην περιοχή μας τον 16ο αιώνα με τον μικτό μουσουλμανικό – χριστιανικό πληθυσμό των χωριών της Αγιάς; Και γιατί εμείς σήμερα αδυνατούμε να διαφυλάξουμε αυτήν την περιουσία; Επειδή όμως οι Καποδιστριακοί Δήμοι δεν έχουν όσα χρήματα θα ήθελαν, δεχόμεθα προσφορές από όλους τους  Αγιώτες για τη διάσωση των μνημείων που προανέφερα. Εκφράζοντας ευχαριστίες κυρίως προς την Αρχαιολογική Υπηρεσία Λάρισας δια την άμεσον φροντίδα και χορηγία των 4.000 ευρώ και προς τους δωρητάς που προσέφεραν χρήματα δια τη σκεπή των Αγίων Αποστόλων ας αναφέρω ότι οφείλουμε στον κ. Σιαφαρίκα εις εξόφλησην 2.000 ευρώ ακόμα».

Περιεχόμενα

Κοινοποίηση

Προτεινόμενες Αναρτήσεις

ΔΕΣΙΑΝΗ

(Όπως διηγείτο ο Σακελαρίου Γεώργιος και Κων/νος Μυλωνάς κάτοικοι του χωριού τούτου 1952, 10 του θεριστή): – Πως γιόρταζαν οι κάτοικοι της Δέσιανης τον Δεκαπενταύγουστο επί Τουρκοκρατίας; + Αύγουστος Χρυσομήνας, καλομήνας ή απλοχέρης έτσι τον λέγουν παλιά το μήνα αυτόν οι ζευγάδες. Ο Θεός δώρισε όλα τα αγαθά για να

ΕΥΕΡΓΕΤΑΙ – ΛΟΓΙΟΙ

«ΑΓΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ» ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2015 ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΧ. ΗΡΑΚΛΕΙΔΗΣ Ο Δημήτριος Αχ. Ηρακλείδης ήταν γόνος μιας μεγάλης και παλιάς πλούσιας αγιώτικης οικογένειας εμπόρων και πολιτικών τοπικής εμβέλειας. Μας είναι γνωστή ήδη από τα πρώτα χρόνια του 19ου αι. από το αγιώτικο αρχείο της Ε.Β.Ε. Ο θείος του Δημήτριος Νικολάου Ηρακλείδης, κάτοχος μεγάλης

Ευχή διά τας μέλισσας.

Κύριε Ιησού Χριστέ ο δημιουργός του σύμπαντος κόσμου και επιβλέπων επί πάσαν κτίσην αλόγων ζώων, πτηνών, ιχθύων και ερπετών. Επίβλεψον Δέσποτα εξ Αγίου κατοικητήριόν Σου, επί το μελισσομάντρι τούτο και ευλόγησον αυτό. Διαφύλαξον από πάσης φαρμακείας και επαοιδίας, παντός κακού περιεργείας τε πονηράς και πανουργίας ανθρώπων. Δος Κύριε εις το