«Απέχουσα εξ Αγιάς 6 χλμ., είναι ξυλόστεγη βασιλική, ανιστορηθείσα αρχιερατεύοντος Παχωμίου μετά του εντιμωτάτου Κυρού Ιωάννου του Νικολάου ιερουργούντος Νεκταρίου ιερομονάχου εν μηνί Αυγούστου 27. Το έτος είναι εφθαρμένον». «Το εσωτερικόν της Ιεράς Μονής είναι πλήρες αγιογραφιών εν καλή καταστάσει (εν έτει 1939) συνέχονται δε και κτίρια άλλα μεν ημικατεστραμμένα, άλλα δε τελείως, έναντι της μονής επί βράχου υπάρχει έτερον ναΐδριον εντός του βράχου και περικλείον εντός του βράχου σκήτην». Υφίστατο το 1588 και καταστράφηκε περί το 1940.
Άλλη επιγραφή άνωθεν της κυρίας εισόδου του ναού εσωτερικώς αναγράφει τα εξής: «ΑΝΙΣΤΟΡΗΘΗ Ο ΘΕΙΟΣ ΚΑΙ ΠΑΝΣΕΠΤΟΣ ΝΑΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ ΚΟΣΜΑ ΚΑΙ ΔΑΜΙΑΝΟΥ ΔΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΚΑΙ ΕΞΟΔΟΥ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΕΝΤΙΜΩΤΑΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΕΡΑΤΕΥΟΝΤΟΣ ΕΚ ΤΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ ΚΑΙ ΙΩΑΣΑΦ ΚΑΙ ΗΛΙΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΑΡΧΙΕΡΑΤΕΥΟΝΤΟΣ ΠΑΧΩΜΙΟΥ* ΤΟΥ ΘΕΟΦΙΛΕΣΤΑΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΕΠΙ ΕΤΟΣ (δυσανάγνωστο).
«Η ανωτέρω Ιερά Μονή διαλυθείσα εκέκτητο περιουσίαν πλέον των επτακοσίων (700) στρ. γαιών, περιελθουσών εις την κατά το έτος 1914 συσταθείσαν Κοινότητα Αγιάς, ήτις ενέμετο το έσοδον, συντηρούσα τη άνω μονήν πενιχρώς, η περιουσία αύτη ήδη περιήλθεν εις τους ακτήμονας γεωργούς». Σώζεται διώροφος πύργος στεγασμένος με χαμηλό θόλο.
Μετόχι της μονής αναφέρεται ο μικρός ναός των Αγίων Αναργύρων (17ος αι.) που έχει κτισθεί στα δυτικά του Προφήτη Ηλία του Μεταξοχωρίου (1641). Σήμερα, υπάρχουν σπαράγματα τοιχογραφιών μόνον στην κόγχη του Ιερού, πιθανότατα του 17ου αιώνα.