ΤΑ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ,ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Β΄ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΕΓΓΡΑΦΩΝ

Υπόμνημα εκλογής Δημητριάδος-Ζαγοράς Βαρθολομαίου (από πρ. Γρεβενών), δραπετεύσαντος Αθανασίου. 1821. (Κώδιξ Α΄/ 9, σελ. 450).
Παραίτησις Δημητριάδος Βαρθολομαίου. 1821.

(Κώδιξ Α΄/ 14, σελ. 4).

Υπόμνημα Δημητριάδος Παρθενίου (Αρχιμ.) παραιτηθέντος Βαρθολομαίου. Σεπτέμβριος 1821.

(Κώδιξ Α΄/ 14, σελ. 5).

Υπόμνημα Δημητριάδος-Ζαγοράς Καλλινίκου (από Περιστεράς) καθαιρ. Παρθενίου. Οκτώβριος 1823.

(Κώδιξ Α΄/ 14, σελ. 43).

Υπόμνημα Δημητριάδος Νεοφύτου (Ιερομ.) παραιτηθέντος Καλλινίκου. Ιούλιος 1827.

Υπάρχει και η παραίτησις του Καλλινίκου.

(Κώδιξ Α΄/ 14, σελ. 125).

Υπόμνημα Δημητριάδος Ιωσήφ (από Ερσεκίου). «Νεοφύτου διά κανονικών ψήφων μετατεθέντος είς τον θρόνον της Αγ. Μητρ. Αγχιάλου». 1836.

(Κώδιξ Α΄/14, σελ. 274).

Υπόμνημα Δημητριάδος Γρηγορίου (από Πρεσλάβας) «Ιωσήφ εσχάτη ποινή και παντελή της αρχιερωσύνης καθαιρέσει καθυποβληθέντος …». Νοέμβριος 1837. (Κώδιξ Α΄/ 14, σελ. 308).
Υπόμνημα Δημητριάδος Ματθαίου (από Σηλυβρίας), θανόντος Γρηγορίου. 10 Νοεμβρίου 1838.

(Κώδιξ Α΄/ 14, σελ. 327).

Υπόμνημα Δημητριάδος Μελετίου (από Γάνου-Χώρας), παραιτηθέντος Ματθαίου. Μάϊος 1841.

(Κώδιξ Α΄/ 22, σελ. 5).

α) Υπόμνημα Γάνου και Χώρας Ματθαίου.

(Κώδιξ Α΄/ 22, σελ. 6).

β) Παραίτησις Δημητριάδος Ματθαίου.

(Κώδιξ Α΄/ 22, σελ. 6).

Υπόμνημα Δημητριάδος Γαβριήλ (Ιερομ.) «Μελετίου μετατεθέντος και προβιβασθέντος εις την Μ. Ικονίου». Ιούνιος 1846.

(Κώδιξ Α΄/ 22, σελ. 116).

Υπόμνημα Δημητριάδος Γρηγορίου (από Σάμου) «Γαβριήλ μετατεθέντος είς τον θρόνον της Αγιωτάτης Μητροπόλεως Αίνου …..». 11 Ιουλίου 1855.

(Κώδιξ Α΄/ 22, σελ. 300).

Υπόμνημα Δημητριάδος και Ζαγοράς Δωροθέου (από Σωζοαγαθουπόλεως) «Γρηγορίου προς Κύριον εκδημήσαντος». 23 Σεπτεμβρίου 1858.

(Κώδιξ Α΄/ 22, σελ. 340).

Υπόμνημα Δημητριάδος και Ζαγοράς Γρηγορίου (Μ. Αρχιδιάκονος) «Δωροθέου διά Συνοδικής εκλογής και κανονικών ψήφων μετατεθέντος και προβιβασθέντος είς τον Θρόνον της Αγ. Μητρ. Λαρίσης». 2 Απριλίου 1870. (Κώδιξ Α΄/ 68, σελ. 61).

ΤΑ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ, ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Β΄ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΑΣ ( –/7/1821 – 21/2/1827)

ΠΡΟΛΟΓΙΚΑ

Από την ίδρυσή της, τον 5^ο αι. μ.Χ., η Επισκοπή της Δημητριάδας υπαγόταν στην Μητρόπολη της Λάρισας. Το 1735 αναδείχθηκε σε Αρχιεπισκοπή, με πρώτον αρχιεπίσκοπο τον Θεόκλητο (1735-1757) και τελευταίον τον Γρηγόριο Β΄ (1757-1794),¹ αδελφό του ζαγοριανού πατριάρχη Καλλινίκου Γ΄. Μετά το 1794 η Δημητριάδα αναδείχθηκε σε Μητρόπολη, με πρώτον μητροπολίτη τον Αθανάσιο Κασαβέτη, Κύπριο (1794-1821).² Την εν λόγω Επισκοπή / Μητρόπολη, κατά την μακραίωνη ιστορία της, εποίμαναν πολλοί αρχιερείς, τα ονόματα και η αρχιερατία των οποίων δεν είναι γνωστά με πληρότητα. Από τα σωζόμενα υπομνήματα εκλογής τους δημοσιεύθηκαν μόνο μερικά,³ γεγονός το οποίο δικαιολογεί τα μεγάλα κενά και τα λάθη του επισκοπικού καταλόγου.

Με τον επισκοπικό κατάλογο της Δημητριάδας ασχοληθήκαμε την περίοδο των μεταπτυχιακών σπουδών μας στην Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. Οι δυσκολίες, τις οποίες συναντήσαμε τότε, για την σύνταξη του καταλόγου υπήρξαν ανυπέρβλητες. Εσχάτως σκεφθήκαμε να προσφύγουμε στα αρχεία του Πατριαρχείου μας, με την συμπαράσταση του αγαπητού συμφοιτητή μας, αρχιδιακόνου τώρα του Πατριαρχείου, π. Ελπιδοφόρου. Με την ευλογία του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου και την προθυμία του αρχειοφύλακα π. Νικολάου Πετροπέλλη, στους οποίους εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας, λάβαμε τα υπομνήματα εκλογής των μητροπολιτών της Δημητριάδας του 19^ου αιώνα. Από τα εν λόγω υπομνήματα θα παρουσιάσουμε των μητροπολιτών Βαρθολομαίου, Παρθενίου και Καλλινίκου Β΄, οι οποίοι αρχιεράτευσαν από τον Ιούλιο του 1821 έως τις 21/2/1827, την εποχή δηλαδή του απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων.

ΤΑ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ

1.- ΤΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

Ο μητροπολίτης Αθανάσιος Κασαβέτης ο Κύπριος, λόγω της επανάστασης στη Μαγνησία, εγκατέλειψε την Μητρόπολή του και κατέφυγε στην Νότια Ελλάδα, τον Ιούνιο / Ιούλιο του 1821. Επειδή, λοιπόν, ο Αθανάσιος «εκ μέσου γενομένου και την επαρχίαν καταλιπόντος υπό κακοβουλίας» έπρεπε να εκλεγεί ο διάδοχός του. Τα μέλη της Συνόδου του Πατριαρχείου, «προτροπή και αδεία» του Οικουμενικού Πατριάρχη Ευγενίου Β΄ (1821-1822),⁴ συνήλθαν στον πατριαρχικό ναό του Αγ. Γεωργίου, για να εκλέξουν τον διάδοχο του Αθανασίου. Κατά την εκκλησιαστική παράδοση πρότειναν τρεις υποψήφιους, με πρώτο τον πρώην Γρεβενών Βαρθολομαίο,⁵ ο οποίος και εκλέχθηκε, τον Ιούλιο του 1821.

Δεν γνωρίζουμε εάν ο Βαρθολομαίος εγκαταστάθηκε στη Μητρόπολη της Δημητριάδας. Στις 29 Σεπτεμβρίου 1821 υπέβαλε την παραίτησή του στο Πατριαρχείο «οικεία βουλή και αυθαιρέτω γνώμη» για να αποκαταστήσει αυτό «ον αν εγκρίνη και βούλεται», χωρίς να αναφέρει τους λόγους αυτής της ενέργειάς του. Το γεγονός ότι ο διάδοχός του, όπως θα δούμε παρακάτω, εκλέχθηκε τον Σεπτέμβριο του 1821, δηλαδή στις 29 ή στις 30 φανερώνει ότι ο Βαρθολομαίος ήταν στο Πατριαρχείο όταν υπέβαλε την παραίτησή του και ταυτοχρόνως έγινε η εκλογή του διαδόχου του. Έτσι, λοιπόν, είναι πολύ πιθανόν να μην πήγε ποτέ στην έδρα της επαρχίας του. Εάν πήγε, έφυγε αμέσως λόγω της επανάστασης και των βιαιοτήτων στις οποίες προέβησαν οι Οθωμανοί.

α) Το υπόμνημα εκλογής του Βαρθολομαίου (–/7/1821)

Της αγιωτάτης Μητροπόλεως Δημητριάδος, και Ζαγοράς⁶απροστατεύτου διαμεινάσης,/ άτε δη του εν αυτή αρχιερατεύοντος Αθανασίου εκ μέσου γενομένου, και την επαρχίαν / καταλιπόντος υπό κακοβουλίας αυτού, ημείς οι ενδημούντες αρχιερείς, προτροπή και αδεία του / παναγιωτάτου, και σεβασμιωτάτου ημών αυθέντου, και δεσπότου, του Οικουμενικού Πατριάρχου κυρίου / κυρίου Ευγενίου, συνελθόντες εν τω πανσέπτω πατριαρχικώ ναώ του αγίου ενδόξου μεγαλομάρτυρος / Γεωργίου του τροπαιοφόρου, και ψήφους κανονικάς προβαλόμενοι, εις εύρεσιν και εκλογήν / αξίου, και αρμοδίου προσώπου, του αναδεξομένου την αρχιερατικήν προστασίαν, και ποιμαν / τικήν ράβδον της αγιωτάτης αυτής Μητροπόλεως. α^ον μεν εθέμεθα τον πανιερώτατον, και / θεοπρόβλητον μητροπολίτην πρώην Γρεβενών, εν αγίω πν(εύματ)ι αγαπητόν ημών αδελφόν, κυρ / Βαρθολομαίον. β^ον δε τον Βενέδικτον, και γ^ον τον Καλλίνικον, ων και τα ονόματα κατεστρώθη / εν τω δε τω ιερώ κώδικι της αγίας του Χ(ριστο)ύ Μεγάλης Εκκλησίας, είς ένδειξιν διηνεκή, κ(αι) παράστασιν μόνιμον.

Εν έτει σωτηρίω: αωκα: κατά μήνα Ιούλιον, επινεμήσεως θ^ης:

+ Ο Καισαρείας Ιωαννίκιος έχων και τας γνώμας των συναδελφών σεβασμι(ωτάτων) γερόντων, του τε / αγίου Εφέσου κυρίου Μακαρίου, του αγίου Ηρακλείας κυρίου Μελετίου και του αγίου / Κυζίκου κυρίου Κωνσταντίου

+ Ο Νικομηδείας Πανάρετος

+ Ο ………………

+ Ο Χαλκηδόνος Γρηγόριος

+ Ο Δέρκων Ιερεμίας

+ Ο Τορνόβου Ιλαρίων (;)

+ Ο Αδριανουπόλεως Νικηφόρος

ΠΗΓΗ, Κωδ. Α/9 του Οικ. Πατριαρχείου, σ. 450.

β) Η παραίτηση του Βαρθολομαίου (29/9/1821)

+ Διά της παρούσης μου ενυπογράφου και ενσφραγί / στου οικειοθελούς και αβιάστου παραιτήσεως δηλοποιώ / ότι οικεία βουλή και

Εικ. 1. Το υπόμνημα εκλογής του μητροπολίτη Βαρθολομαίου (Ιούλιος 1821).

αυθαιρέτω γνώμη παραιτούμαι / από της επαρχίας μου Δημητριάδος, ού μην δε κ(αι) της αρχιερωσύνης μου, ίνα η αγία του Χ(ριστο)ύ Μεγάλη / Εκκλησία αποκαταστήση εν αυτή όν αν εγκρίνη / και βούλεται. Διό είς ένδειξιν εγένετο και η παρούσα / μου οικειοθελής ενυπόγραφος κ(αι) ενσφράγιστος παραίτησις.

αωκα΄ Σεπτεμβρίου: κθ΄

+ ο πρώην Δημητριάδος Βαρθολομαίος βεβαιοί.

ΠΗΓΗ: Κωδ. Α / 14 του Οικ. Πατριαρχείου, σ. 4.

2.- ΤΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ

Μετά την παραίτηση του Βαρθολομαίου (29/9/1821) η Σύνοδος του Πατριαρχείου συνήλθε, την ίδια μέρα ή την επομένη (30/9/1821),⁷ στον πατριαρχικό ναό του Αγ. Γεωργίου «προτροπή και αδεία» του ίδιου Οικουμενικού Πατριάρχη (Ευγενίου), για να εκλέξει νέον μητροπολίτη της Δημητριάδας. Πρώτος από τους τρεις υποψηφίους τοποθετήθηκε ο αρχιμανδρίτης Παρθένιος, ο οποίος και εκλέχθηκε μητροπολίτης κατά την συνήθη πρακτική. Ο Παρθένιος εγκαταστάθηκε στον Βόλο και αντιμετώπισε σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Σύμφωνα με μία ενθύμηση, «αφού ήλθεν από την Κωνσταντινούπολιν, μόνον μήνα έναν εχάρη την επαρχίαν και έφυγεν από τον Βόλον είς τα νησσήα⁸ αφής την επαρχίαν είς μεγάλον χρέος είς τους αωκβ΄ Αυγούστου 15».⁹ Επειδή ο Παρθένιος «ανάγωγος και απαίδευτος ως λύκος βαρύς επιπεσών κατά του ποιμνίου αυτού, βία και δυναστεία παρεισφρήσας και λιποτακτήσας (…) και φυγή χρησάμενος παντελώς καθαιρείται».¹⁰

Εικ. 2. Το υπόμνημα εκλογής του μητροπολίτη Παρθενίου (Σεπτέμβριος 1821).

Το υπόμνημα εκλογής του Παρθενίου (29 – 30/9/1821)

+ Της αγιωτάτης Μητροπόλεως Δημητριάδος απροστατεύτου διαμεινάσης, άτε δη του εν αυτή αρχιερατεύοντος / κυρ Βαρθολομαίου παραίτησιν οικειοθελή απ’ αυτής, και αβίαστον ποιησαμένου, ως αντικρύ κατεστρωμένη / φαίνεται, ημείς οι ενδημούντες αρχιερείς, προτροπή, και αδεία του παναγιωτάτου, και σεβασμιωτάτου ημών αυ / θέντου, και δεσπότου, του Οικουμενικού Πατριάρχου κυρίου κυρίου Ευγενίου, συνελθόντες εν τω πανσέπτω πατριαρχικώ / ναώ του αγίου ενδόξου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του τροπαιοφόρου, και ψήφους κανονικάς προβαλόμενοι είς εύ / ρεσιν, και εκλογήν αξίου, και αρμοδίου προσώπου, του αναδεξομένου την αρχιερατικήν προστασίαν, και ποι / μαντικήν ράβδον της αγιωτάτης αυτής Μητροπόλεως. α^ον μέν εθέμεθα τον πανοσιώτατον αρχιμανδρίτην, εν / ιερομονάχοις κύρ Παρθένιον. β^ον δε τον Χρύσανθον και γ^ον τον Διονύσιον, ων και τα ονόματα κα / τεστρώθη εν τώδε τω ιερώ κώδικι της αγίας του Χ(ριστο)ύ Μεγάλης Εκκλησίας είς διηνεκή ένδειξιν, κ(αί) μόνιμον παράστασιν.

Εν έτει σωτηρίω αωκα΄ κ(ατ)ά μήνα Σεπτέμβριον επί νεμής(εως) 1^ης

+ Ο Καισαρείας Ιωαννίκιος

+ Ο Νικομηδείας Πανάρετος

+ Ο Τορνόβου Ιλαρίων (;)

+ Ο Εφέσου Μακάριος

+ Ο Δέρκων Ιερεμίας

+ Ο Σμύρνης Άνθιμος

ΠΗΓΗ: Κώδ. Α / 14 του Οικ. Πατριαρχείου, σ. 5.

3.- ΤΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Β΄.

Όπως προαναφέραμε, ο μητροπολίτης Παρθένιος εκλέχθηκε στις 29 ή 30/09/1821 και ύστερα από παραμονή ενός μήνα εγκατέλειψε την Μητρόπολη της Δημητριάδας και κατέφυγε στα νησιά. Λόγω των πολεμικών γεγονότων, τα οποία ακολούθησαν την έναρξη της επανάστασης του 1821, η Μητρόπολη παρέμεινε ακέφαλη μέχρι τον Οκτώβριο του 1823. Ο Οθωμανός διοικητής της Λάρισας, με έγγραφό του προς την Υψηλή Πύλη,¹¹ έκανε γνωστή την ενέργεια του Παρθενίου και ταυτοχρόνως διαβίβασε την αίτηση των χριστιανών κατοίκων της Μαγνησίας, με την οποία ζητούσαν να εκλεγεί μητροπολίτης τους ο επίσκοπος της Περιστεράς Καλλίνικος.¹²

Ο Καλλίνικος, ο οποίος καταγόταν από το χωριό Ανατολή (τότε Σελίτσανη) της Αγιάς,¹³ «διέτριβε» στον Βόλο αυτό το διάστημα. Ως βοηθός του μητροπολίτη της Λάρισας πρέπει να είχε σταλεί εκεί για να μην είναι ακέφαλη η Μητρόπολη και έτσι είχε γίνει γνωστός στους κατοίκους της περιοχής. Καθώς, λοιπόν, τον γνώριζαν καλά, τον συνέστησαν στο Πατριαρχείο ως «άνδρα γνωστόν, αρμόδιον και τίμιον μαρτυρούμενον υπ’ αυτών, ειδήμονα δε των εντοπίων ηθών και εθών, και άξιον προς διοίκησιν της επαρχίας αυτής, θεάρεστόν τε και ευάρεστον κατά τε το εκκλησιαστικόν και πολιτικόν».

Η Σύνοδος του Πατριαρχείου, αφού έλαβε υπόψη της το «ηγεμονικόν» έγγραφο και τις αναφορές των Χριστιανών της περιοχής, «προτροπή και αδεία» του Οικουμενικού Πατριάρχη Ανθίμου (1822-1824),¹⁴ συνήλθε στον πατριαρχικό ναό του Αγ. Γεωργίου, για να εκλέξει τον διάδοχο του Παρθενίου. Με την απόφασή της η Σύνοδος μετέθεσε τον επίσκοπο της Περιστεράς Καλλίνικο «εις τον θρόνον της αγιωτάτης Μητροπόλεως Δημητριάδος και Ζαγοράς», τον Οκτώβριο του 1823.

Ο Καλλίνικος Β΄ αρχιεράτευσε μέχρι την 21/2/1827.¹⁵ Κατά την διάρκεια άσκησης των καθηκόντων του συνάντησε πολλές δυσκολίες, κυρίως οικονομικής υφής. Όπως αναφέρει στην παραίτησή του, δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει το χρηματικό ποσό για τις υποχρεώσεις της Μητρόπολής του προς το Πατριαρχείο. Οι οικονομικές δυσκολίες κατέστησαν ανυπέρβλητες διότι, όπως αναφέρει στην παραίτησή του, «εντόνως εβιάσθην [από τον μητροπολίτη της Λάρισας Μελέτιο] εξαργυρώσαι εκ τούτων δέκα χιλιάδας γρόσια».¹⁶ Πέρα από όλα αυτά, δεν τον βοηθούσε και η ηλικία του («έχων προσέτι και το υπέρ κεφαλής γήρας»). Τα ίδια ακριβώς αναφέρονται και σε μία ενθύμηση της εποχής: «(…) κατά τους αωκγ [1823] Φεβρουαρίου 17, εψηφίσθη (…) ο άγιος Περιστεράς Συλιτζανιώτης¹⁷ κυρ-Καλλίνικος (…). Ποιμάνας τοίνην και αυτός την [Μητρόπολιν] της Δημητριάδος χρόνους γ΄ άχρι του αωκζ [1827] τρέχοντος έτους, κατά μήνα τον Μάρτιον,¹⁸ μη δυνάμενος να υπωμένη τα βάρη και μεγάλα χρέη της επαρχίας, ως γέρων και αδύνατος έδοκε εκουσίως την παραίτησίν του και μετά ένα χρόνον ετελεύτησε και ενταφιάσθη είς τον Άγιον Νικόλαον της μητροπόλεώς μας [της Αγιάς]».¹⁹

α) Το υπόμνημα εκλογής του Καλλινίκου Β΄ (–/10/1823)

Επειδή οι θείοι και ιεροί νόμοι και κανόνες παραγγέλουσιν μηδεμίαν επαρχίαν μένειν χηρεύουσαν επί πολύν / χρόνον, απροστάτευτοόν τε και αποίμαντον αρχιερατικής και πνευματικής προστασίας επί πολύ διάστημα καιρού. Διό / ούν της αγιωτάτης Μητροπόλεως Δημητριάδος και Ζαγοράς εν στερήσει αρχιερατικής επισκέψεως γενομένης, άτε δε του / εν αυτή αρχιερατεύσαντος κακο-Παρθενίου φυγή χρησαμένου(;) και διά ταύτα καθαιρέσει παντελεί της αρχιερωσύνης αυτού / καθυποβληθέντος ως φαίνεται αντικρύ κατεστρωμένης, κατά τα προς την Υψηλήν Πόρταν έγγραφα περί τούτου του εκεί [… / …]²⁰ υψηλοτάτου ηγεμόνος την φυγήν εκείνου αναγγέλλοντος. ίνα κατά την αίτησιν των Χριστιανών αποκατασταθή εν τη μητροπόλει ταύτη αρχιερεύς ο εκεί διατριβών θεοφιλέστατος επίσκοπος Περιστεράς κύριος Καλλίνικος. έτι δε και κατά τας εν/υπογράφους αναφοράς των προκρίτων και λοιπών ευλογημένων Χριστιανών της επαρχίας ταύτης, οίτινες γράφον/τες προς την Εκκλησίαν κοινώς αιτούσι και θερμώς παρακαλούσιν αποκατασταθήναι εν τη επαρχία ταύτη κανο/νικόν αυτών αρχιερέα και ποιμένα τον ειρημένον εν τη πατρίδι αυτών διατρίβοντα θεοφιλέστατον επίσκοπον / Περιστεράς κύρ Καλλίνικον, ως άνδρα γνωστόν αρμόδιον και τίμιον μαρτυρούμενον υπ’ αυτών, ειδήμονα δε(;) των εν/τοπίων ηθών και εθών, και άξιον προς διοίκησιν της επαρχίας αυτής, θεάρεστόν τε και ευάρεστόν κατά τε το εκκλησια/στικόν και πολιτικόν. τοιαύτας ουν πληροφορίας λαβούσα η Εκκλησία εκ τε του ηγεμονικού εγγράφου και εκ των αναφο/ρών των ειρημένων Χριστιανών, απεφήνατο την κανονικήν αποκατάστασιν του αγίου Περιστεράς εν τη αγιωτάτη / Μητροπόλει Δημητριάδος και Ζαγοράς, καθ’ εν και έδοξε(;) οι ενδημούντες αρχιερείς, προτροπή και αδεία του παναγιω/τάτου και σεβασμιωτάτου ημών αυθέντου και δεσπότου, του Οικουμενικού Πατριάρχου κυρίου κυρίου Ανθίμου, συνήχθησαν εν / τω πανσέπτω πατριαρχικώ ναώ του αγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του τροπαιοφόρου, και συντελεσθείσης κανονικώς και / κατά την εκκλησιαστικήν διατύπωσιν της μεταθέσεως του ειρημένου θεοφιλεστάτου επισκόπου αγίου Περιστεράς συναδελ/φου ημών αγαπητού κυρ Καλλινίκου, μεταθέντες αποκαταστήσαμεν αυτόν είς τον θρόνον της αγιωτάτης Μητροπόλεως Δημη/τριάδος και Ζαγοράς, ου και το όνομα κατέστρωται εν τω δε τω ιερώ κώδικι της αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλη/σίας είς ένδειξιν διηνεκή και παράστασιν μόνιμον.

Εν έτει σωτηρίω χιλιοστώ εκτακοσιοστώ εικοστώ τρίτω κατά μήνα Οκτώμβριον. / επί νεμήσεως Ιβ^ας.

+ Ο Εφέσου Μακάριος

+ Ο Νικομηδείας Πανάρετος: – έχων κ(αί) την γνώμην του συναδελφού γέροντος / αγίου Καισαρείας κυρίου Ιωαννικίου.

+ Ο Διδυμοτείχου Ιερεμίας

+ [………….. ………….]²¹ έχων και τας γνώ/μας των πανιερωτάτων και σεβασμιωτάτων αγίων γερόντων, του τε αγίου Ηρακλεί(ας) κυρίου Ιγνατίου, του αγίου Κυζίκου κυρίου Ματ/θαίου, του αγίου Νικαί(ας) κυρίου Ιεροθέου, και του αγίου Χαλκηδόνος κυρίου Καλλινίκου και του αγίου Σμύρνης κυρίου Παϊσίου.

[άλλες πέντε δυσανάγνωστες υπογραφές αρχιερέων]

ΠΗΓΗ: Κωδ. Α / 14 του Οικ. Πατριαρχείου, σ. 43.

β) Η παραίτηση του Καλλινίκου Β΄ (21/2/1827)

+ Διά του παρόντος ενυπογράφου, αποδεικτικού και ενσφραγίστου της παραιτήσεως γράμματος / δήλον ποιούμαι, ότι, επειδή αι περιστάσεις κατέστησαν εις το ανοικονόμητον την εμπι/στευθείσαν μοι πρά της μητρός μου Μεγάλης Εκκλησίας επαρχίαν Δημητριάδος και / βλέπων, ότι αι επακολουθούσαι αυταί περιστάσεις επί το χείρον μάλλον προάγονται / ημέραν παρ’ ημέραν, και τούτου ένεκα ου δύναμαι εξοικονομήσαι τα εν τη βα/σιλευούση εκκλησιαστικά χρέη της επαρχίας ταύτης, και μάλιστα τα μετά την αρχιερα/τείαν μου επιφορτισθέντα, υπέρ ων και άλλοτε, και ήδη διά του πανιερωτάτου αγίου / Λαρίσης κυρ Μελετίου, εντόνως εβιάσθην εξαργυρώσαι εκ τούτων δέκα χιλιάδας / γρόσια, και ουκ ηδυνήθην, έχων προσέτι και το υπέρ κεφαλής γήρας απάγον με / της προθυμίας, και δεούσης φροντίδος. τούτων ούν ένεκα απάντων ευχαρίστως, και οικειο/θελώς παραιτούμαι της επαρχίας μου ταύτης Δημητριάδος (ουχί δε και της αρχιερωσύνης μου) / και ανατίθεμαι ταύτην είς την ελεήσασαν, και ευεργετήσασάν με μητέρα μου αγίαν Εκ/κλησίαν, εφ’ ής ουδεμίαν του λοιπού εγώ έξω δεσποτείαν, ή εξουσίαν, αλλά ειμί ξένος / και αλλότριος. παρακαλώ δε μετά δακρύων την κοινήν ευεργέτιδα αγίαν Εκκλησίαν, / ίνα δείξη καμοί τω ελαχίστω την συνήθη αυτής μητρικήν συμπάθειαν, και πρόνοιαν / περί της εξοικονομήσεως του εσχάτου γήρως μου. όθεν είς ένδειξιν εγένετο η παρούσα / μου ενυπόγραφος, και εσφράγιστος παραίτησις, και επιστέλλεται τη Μεγάλη Εκκλησία είς / διηνεκή ασφάλειαν.

21 Φεβρουαρίου 1827

(τ.σ.) Ο Δημητριάδος Καλλίνικος βεβαιοί

ΠΗΓΗ: Κωδ. Α / 14 του Οικ. Πατριαρχείου, σ. 125.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

Βλ. Γερ. Ι. Κονιδάρης, Δημητριάδος Μητρόπολις, ΘΗΕ, 5 (Αθήναι 1964) 1047. Απ. Δ. Παπαθανασίου, Η βυζαντινή Δημητριάδα, 431-1204, Βόλος 1995, 318.
Το σχετικό έγγραφο της προαγωγής της Επισκοπής Δημητριάδας σε Μητρόπολη και της χειροτονίας του μεγάλου αρχιδιακόνου του Πατριαρχείου Αθανασίου, από τον Πατριάρχη Γεράσιμο Γ΄, δημοσίευσε ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης (Ημερολόγιον Φήμη, Βόλος 1888, 110 και εξής). Στους γνωστούς επισκοπικούς καταλόγους (Γερ. Ι. Κονιδάρης, ό.π., σ. 1048), η αρχιερατία του Αθανασίου αρχίζει το 1794. Σε μία ενθύμηση, όμως, αναφέρεται ότι «κατά τους 1793 Σεπτεμβρίου, ιδ΄ εχρημάτισε μητροπολίτης της επαρχίας ταύτης Δημητριάδος ο πανιερώτατος και μουσικώτατος κύριος Αθανάσιος Κύπριος (…)». Βλ. π. Νεκτ. Δρόσος, Τρείς ενθυμ΄ήσεις από την Αγιά για την Μητρόπολη της Δημητριάδας, 1792-1829, Θεσσαλικό Ημερολόγιο, 40 (2001) 114. Ίσως ο Αθανάσιος χειροτονήθηκε στις 14/9/1793 και ανέλαβε τα καθήκοντά του στις αρχές του 1794. 2α) Αναφέρεται το 1975 είς επιγραφή Ι. Μονής Τιμ. Προδρόμου Κουκουράβας Αγιάς και το 1797 είς επιγραφή Ι. Μονής Παναγίας Ρέτσιανης Αγιάς. Θεσσ. Χρονικά, Γ΄1933, 161, 10.
Βλ. Κώστας Σπανός, Τα υπομνήματα εκλογής τριών επισκόπων της Δημητριάδας, 1651-1688, Θεσσαλικό Ημερολόγιο, 35 (1999) 225-236.
Βλ. Μαν. Ι. Γεδεών, Πατριαρχικοί Πίνακες, Αθήναι 1996², 602-603.
Ο Βαρθολομαίος είχε παυθεί από μητροπολίτης των Γρεβενών, στις αρχές του φθινοπώρου του 1820. Ο διάδοχός του Άνθιμος εκλέχθηκε τον Οκτώβριο του 1820 «παυθέντος Βαρθολομαίου». Βλ. Αιμ. Τσακόπουλος, Επισκοπικοί κατάλογοι κατά τους κώδικας των υπομνημάτων του Αρχειοφυλακίου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Ορθοδοξία, ΛΑ (1956) τεύχος Α, 438.
Από το 1794, ο αρχιερέας της Δημητριάδας έχει τον τίτλο του μητροπολίτη Δημητριάδας και Ζαγοράς. Βλ. Νέος Ελληνομνήμων, 19 (1925) 378^. Γερ. Ι. Κονιδάρης, ό.π., σ. 1048. Σε ενθύμηση της εποχής του, ο μητροπολίτης Αθανάσιος αναφέρεται και ως «έξαρχος Πελασγών». Βλ. π. Νεκτ. Δρόσος, Τρεις ενθυμήσεις ….., ό.π., σ. 114.
Βλ. όσα αναφέρουμε, παραπάνω, με αφορμή την παραίτηση του Βαρθολομαίου.
Ο Παρθένιος κατέφυγε στο Τρίκερι όπου παρέμεινε μέχρι το 1823. Βλ. Γιάννης Κορδάτος, Ιστορία της επαρχίας Βόλου και Αγιάς, Αθήνα 1960, 655, σημ.1.
Βλ. π. Νεκτ. Δρόσος, Τρεις ενθυμήσεις ……, ό.π., σ.116.
Βλ. Βας. Α. Μυστακίδης. Επισκοπικοί κατάλογοι, ΕΕΒΣ, 12 (Αθήναι 1936) 169.
Υψηλή Πύλη^. το Υπουργείο των Εξωτερικών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Ο ιερομόναχος Καλλίνικος, επίτροπος της Μητρόπολης της Λάρισας, εκλέχθηκε επίσκοπος της Περιστεράς στις 25/9/1807. Βλ. Βασίλης Κ. Σπανός, Συμβολή στην ιστορία της Επισκοπής Περιστεράς. Η εκλογή των επισκόπων Παϊσίου (1800) και Καλλινίκου (1807), Θεσσαλικό Ημερολόγιο, 33 (1998) 246-254.
Βλ. Βασίλης Κ. Σπανός, ό.π., σ. 246, σημ. 32^. π. Νεκτ. Δρόσος, Τρεις ενθυμήσεις ……, ό.π., σ. 116.
Πρόκειται για την τρίτη πατριαρχία του Ανθίμου. Βλ. Μαν. Ι. Γεδεών, ό.π., σ. 603-604.
Στον επισκοπικό κατάλογο της Δημητριάδας δεν αναφέρεται ο χρόνος της αρχιερατίας του )βλ. Γερ. Ι. Κονιδάρης, ό.π., σ. 1048). Ο Βασ. Ατέσης (Επισκοπικοί κατάλογοι της Εκκλησίας της Ελλάδος απ’ αρχής μέχρι σήμερον, εν Αθήναις, 1975, 40) και ο Βασ. Α. Μυστακίδης (ο.π., σ. 169) αναφέρουν την περίοδο 1823-1827.
Για ποιον λόγο ο Μελέτιος της Λάρισας πήρε τα 10.000 γρόσια από τον Καλλίνικο δεν διευκρινίζεται. Κάτι παρόμοιο έγινε και στην Μονή του Δουσίκου: «1822: έτος, Μελέτιος έως 1834. Ετούτος επήρεν από το μοναστήριον τρείς 3.000 γρόσια και άλλα ψυχομερίδια διά τους αποθανόντας καλογήρους, ήτοι οικειοποιήθη και την βούλαν του μοναστηριού». Βλ. Βασίλης Κ. Σπανός, Προσθήκες και διορθώσεις στον επισκοπικό κατάλογο της Λάρισας, 1799-1870, Θεσσαλικό Ημερολόγιο, 41 (2002) 155.
Σιλιτζανιώτης^. από την Σελίτσανη, την σημερινή Ανατολή της Αγιάς.
Το σωστό, 21/2/1827.
Βλ. π. Νεκτ. Δρόσος, Τρεις ενθυμήσεις ……, ό.π., σ.116. Σε ενθύμηση από την Ποταμιά της Αγιάς, πέθανε στις 18/5/1828.
Μία δυσανάγνωστη λέξη.
Η υπογραφή του μητροπολίτη είναι δυσανάγνωστη.

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΥ [Ιερομ.]

+ Της αγιωτάτης Μητροπόλεως Δημητριάδος απροστατεύτου διαμεινάσης, άτε δη του εν αυτή αρχιερατεύοντος / κύρ Καλλινίκου, παραίτησιν απ’ αυτής οικειοθελή, και αβίαστον ποιησαμένου, ως αντικρύ κατεστρωμένη / φαίνεται, ημείς οι ενδημούντες αρχιερείς, προτροπή, και αδεία του παναγιωτάτου, και σεβασμιωτάτου ημών αυθέντου, / και δεσπότου, του Οικουμενικού Πατριάρχου κυρίου κυρίου Αγαθαγγέλου, συνελθόντες εν τω πανσέπτω πα/τριαρχικώ ναώ του αγίου ενδόξου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του τροπαιοφόρου, και ψήφους κανονικάς προ/βαλόμενοι, είς εύρεσιν, και εκλογήν αξίου, και αρμοδίου προσώπου, του αναδεξομένου την αρχιερατικήν / προστασίαν, και ποιμαντικήν ράβδον της αγιωτάτης αυτής μητροπόλεως, πρώτον μεν εθέμεθα τον / οσιώτατον πρωτοσύγγελλον κυρ Νεόφυτον, β^ονδε τον Νικηφόρον, και γ^ον τον Σαμουήλ, ων και / τα ονόματα κατεστρώθη εν τω δε τω ιερώ κώδικι της αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, εις / διηνεκή ένδειξιν, και μόνιμον παράστασιν.

Εν έτει σωτηρίω αωκζ΄, κ(α)τ(ά) μήνα Ιούλιον, επινεμήσε(ως) ιε^ης.

+ Κυζίκου Ματθαίος(;) έχων και τας γνώμας των σεβασμ: γερόντων, του αγίου Ηρακλείας κυρίου Ιγνατίου, του αγ: Χαλκηδόνος κυρ Ζαχαρία, / του αγ: Αδριανουπόλ(εως) κυρίου Γερασίμου, και του αγ:

+ Νικομηδείας Πανάρετος

+ Νικαίας Ιωσήφ

+ Δέρκων Νικηφόρος έχων και τας γνώμας των πανιερωτάτων συναδελφών του τε αγίου Αγκύρας / κυρ Αγαθαγγέλου κ(αι) του αγίου Βιζύης κυρίου Ιωάσαφ.

+ Νέων Πατρών Δοσίθεος

+ Φαναριοφερσάλων Διονύσιος

Τον οικειοθελώς παραιτηθέντα Καλλίνικον «τον οποίον οι περιστάσεις κατέστησαν ανοικονόμητον» διαδέχεται ο Ιερομόναχος Νεόφυτος – ‘πρωτοσύγγελος’ – τον Ιούλιο του 1827, πατριαρχεύοντος του κ.κ. Αγαθαγγέλου.

Ενθύμησις του 1829 Μαρτίου 15, του Ιερομ. Γερασίμου Κυπρίου, αναφέρει την υποδοχή του Νεοφύτου είς Άγιον Αντώνιον Αγιάς τη 3η Νοεμβρίου 1822 ημέρα Πέμπτη. «Ευγήκαμεν είς προϋπάντησίν του είς Άγιον Αντώνιον, οι δε Ιερείς ενδεδυμένοι τας ιερατικάς αυτών στολάς και οι προεστώτες της πολιτείας ταύτης Αγιάς εσυνοδεύσαμεν αυτόν έως είς την μητρόπολιν …» (Αρχιμ. Νεκταρίου Δρόσου, Θ.ΗΜ. τόμ. 40^ος, σελ. 117).

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΩΣΗΦ (από Ερσεκίου)

+ Της αγιωτ(άτης Μ(ητ)ροπόλ(εως) Δημητριάδος απροστατεύτου διαμεινάσης, άτε δή του εν αυτή αρχιερα/τεύοντος κυρ Νεοφύτου διά κανονικών ψήφων μετατεθέντος είς τον θρόνον της αγιωτάτης Μ(ητ)ροπόλ(εως) Αγχιάλου, ημείς οι ενδημούντες αρχιερείς, προτροπή και αδεία του παναγιω(τάτου) κ(αί) σεβα/[σμιωτάτου] ημών αυθέντου, και δεσπότου, του οικουμενικού πατριάρχου κυρί(ου) κυρί(ου) Γρηγορίου, / ψήφους κανονικάς προβαλόμενοι εις εύρεσιν και εκλογήν αξίου προσώπου του αναδεξο/μένου την αρχιερατικήν προστασίαν, και ποιμαντικήν ράβδον της αγιωτάτης αυτής / μητροπόλεως, α^ον μέν εθέμεθα τον πανιερώτατον μητροπολίτη Ερσεκίου / αγαπητόν ημών εν Χ(ριστ)ώ αδελφόν κύριον Ιωσήφ. β^ον δε τον και γ^ον τον Βενέδικτον, ων και τα ονόματα κατεστρώθη εν τω δε τω ιερώ κώδικι είς διηνεκή ένδειξιν. αωλς΄

[ ] έχων κ(αι) την γνώμην του σεβ. Γερ: αγίου Εφέσου κυρ Χρυσάνθου*

+ ο Χαλκηδόνος Ιερόθεος έχων και την γνώμην του σ: γ: αγίου Νικομηδείας*

[ ] έχων και την γνώμην του γερ: Δέρκ(ων)**

+ ο Αμασελιας Καλλίνικος

+ ο Λαρίσης Μελέτιος;

[ ], [ ], + ο Σοφίας [ ]

Κωδ. Α/14, σ. 274

*Χρύσανθος από Καισαρείας Δεκ. 1830 – Ιουν. 1836 Βασ. Θ. Σταυρίδης Επισκοπική Ιστορία του Οικ. Πατριαρχείου Θεσ/νίκη 1996, 62.

**Γερμανός

*Πανάρετος

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ (από Πρεσλάβας)

+ Της αγιωτάτης Μητροπόλεως Δημητριάδος απροστατεύτου διαμεινάσης, άτε δη του εν αυτή, ως μη ώφειλεν αρχιερα/τεύοντος Ιωσήφ εσχάτη ποινή και παντελή της αρχιερωσύνης καθαιρέσει καθυποβληθέντος δι’ εκκλησιαστικού / γράμματος περιέχοντος τα αιτίας και τα κανονικά αυτού εγκλήματα, και από της επαρχίας αυτής εξω/σθέντος δι’ υψηλού βασιλικού ορισμού, ημείς οι ενδημούντες αρχιερείς, προτροπή και αδεία του πανα/γιωτάτου, κ(αι) σεβασμιωτάτου ημών αυθέντου και δεσπότου, του Οικουμενικού Πατριάρχου κυρίου κυρίου Γρηγορίου / συνελθόντες εν τω πανσέπτω πατριαρχικώ ναώ του αγίου ενδόξου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του τροπαιοφόρου / και ψήφους κανονικάς προβαλόμενοι είς εύρεσιν και εκλογήν αξίου και αρμοδίου προσώπου, του αναδεξομένου / την αρχιερατικήν προστασίαν και ποιμαντικήν ράβδον της αγιωτάτης αυτής μητροπόλ(εως), πρώτον μεν / εθέμεθα τον πανιερώτατον και θεοπρόβλητον μητροπολίτην πρώην Πρεσλάβας, αγαπητόν / ημών εν Χ(ριστ)ώ αδελφόν κύρ Γρηγόριον, β^ον δε τον Μελέτιον, και γ^ον τον Ευγένιον, ων και τα ονόματα κατεστρώθη εν τω δε τω ιερώ κώδικι της αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας είς έν/δειξιν διηνεκή, και παράστασιν μόνιμον.

Εν έτει σωτηρίω αωλζ΄ κ(α)τ(ά) μήνα Νοέμβ: επινεμήσεως ια^ης.

[8 δυσανάγνωστες υπογραφές μητροπολιτών]

+ Ο Φιλαδελφείας Πανάρετος

Κωδ. Α/14, σ. 308.

– απεβίωσε εν Ζαγορά

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (από Σηλυβρίας)

+ Της αγιωτάτης Μητροπόλεως Δημητριάδος απροστατεύτου διαμεινάσης, άτε δη του εν αυτή αρχιερατεύοντος κυρίου / Γρηγορί(ου) προς Κύριον εκδημήσαντος, και είς τας ουρανίους μονάς μεταστάντος, ημείς οι ενδημούντες αρχιερείς, / προτροπή, και αδεία του παναγιωτάτου και σεβασμιωτάτου ημών αυθέντου, και δεσπότου, του Οικουμενικού / Πατριάρχου κυρίου κυρίου Γρηγορίου, συνελθόντες εν τω πανσέπτω πατριαρχικώ ναώ του αγίου ενδόξου μεγα/λομάρτυρος Γεωργίου του τροπαιοφόρου, κ(αί) ψήφους κανονικάς προβαλόμενοι είς εύρεσιν και εκλογήν / αξίου κ(αί) αρμοδίου προσώπου, του καταδεξομένου την αρχιερατικήν προστασίαν, κ(αί) ποιμαντικήν ράβδον / της αγιωτάτης αυτής μητροπόλεως, πρώτον μέν εθέμεθα τον πανιερώτατον και θεοπρόβλεπτον / μητροπολίτην Σηλυβρίας, αγαπητόν ημών εν Χ(ριστ)ώ αδελφόν κύρι(ον) Ματθαίον. β^ονδε τον Ευθύμιο, / και γ^οντον Ιερόθεον, ων και τα ονόματα κατεστρώθη εν τω δε τω ιερώ κώδικι της αγίας του Χ(ριστο)υ / Μεγάλης Εκκλησίας είς ένδειξιν διηνεκή, κ(αί) παράστασιν μόνιμον.

Εν έτει σωτηρί(ω) αωλη΄, κατά μήνα Νοέμβριον 10, επινεμήσεως 16^ης

+ Ο Χαλκηδόνος Ιερόθεος (;) έχω και την γνώμην του σ: γ: Ηρακλείας

+ [4 δυσανάγνωστες υπογραφές μητροπολιτών]

Κωδ. Α/14, σ.327

* Διονύσιος Β΄ (1830-1848) Σταυρίδης σ. 85

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(από Γάνου – Χώρας)

Η προς το συμφέρον, και εύφημον των αντιπιπτόντων εσθ’ ότε μεθαρμογή, και διαίτησις, φρο/νήσεως εστί πάντες και ευβουλίας τεκμήριον. ένθα δε και οικονομίας απαιτείται λόγος, ευστό/χως και προσφυώς τω καιρώ, και τοις πράγμασι συμμετρούμενος, αναγκαιοτάτη η μεταρ/ρύθμισις αύτη, κάν άλλως δοκεί τους κειμένους όρους διαδιδράσκουσα. διό κάν τοις ενδο/εκκλησιαστικοίς πολλά τοιαύτα συμβαίνοντα καθοράται διά προλαβόντων παραδειγμάτων/ άρτιον, και κατά σκοπόν αγαθόν διεξαγόμενα, και διευθυνόμενα. ένθεν τοι και των / σκανδάλων των εν τη επαρχία Δημητριάδος αναφυέντων, εξ επηρείας σατανικής τοιαύ/την και την διαίτησιν, ως ακολούθως, υποδεικνυμένων, ο μεν γνήσιος της επαρχίας αυτής κυριάρ/χης, πανιερώτατος, και κατά πνεύμα ημών περιπόθητος αδελφός άγιος Δημητριάδος, κύρι(ος) / Ματθαίος, καίτοι μηδενί όλως εγκλήματι υπεύθυνος ών, και μηδεμιά αιτία κανoνική την αφαίρε/σιν υπαγορευούση την θεόθεν αυτώ λαχούσης επαρχίας, όμως παραιτήσατο συνοδικώς απ’ αυτής, / εμφρόνως την εκ των άλλως ακατευνάστων εκείνων πραγμάτων απαλλαγήν εαυτώ μνώμε/νος και ευχαρίστως αποδεξάμενος την εν τη επαρχία Γάνου και Χώρας εγκριθείσαν από/κατάστασιν αυτού λόγω προεδρίας το γε νυν, είς ένδειξιν της υποβαλομένης αυτώ εκκλησιαστικής / προνοίας, και προμηθείας, υμείς οι ενδημούντες αρχιερείς, προτροπή, και αδεία του παναγιωτ(άτου) / και σεβασ. ημών αυθέντου, και δεσπότου, του Οικουμενικού Πατριάρχου Κυρίου Ανθίμου, / συνελθόντες εν τω πανσέπτω πατριαρχικώ ναώ του αγίου ενδόξου μεγαλομάρτυρος Γεωρ/γίου του τροπαιοφόρου, και ψήφους κανονικάς προβαλόμενοι είς εύρεσιν, και εκλογήν αξίου, κ(αί) αρ/μοδίου προσώπου, του αναδεξαμένου την αρχιερατικήν προστασίαν και ποιμαντικήν ράβ/δον της αγιωτάτης αυτής μητροπόλεως, πρώτον μεν εθέμεθα τον πανιερώτατον κ(αί) θεοπρόβλη/τον μ(ητ)ροπολίτην Γάνου και Χώρας, αγαπητόν ημών συναδελφόν εν Χ(ριστ)ώ κύρ Μελέτιον, / β^ον δε τον Μακάριον, και γ^ον τον παρθένιον, ων και τα ονόματα κατεστρώθη / εν τω δε τω ιερώ κώδικι της του Χ(ριστο)ύ Μεγάλης Εκκλησίας, είς ένδειξιν διηνεκή κ(αί) παράστα/σιν μόνιμον.

αωμα΄ κατά μήνα Μάϊον, επι/νεμήσεως ΙΔ^ης

+ , έχων κ(αί) την γνώμην του σεβ: γέροντος αγίου Χαλκηδόνος κυρίου Ιεροθέου

+ ο Νικομηδείας Διονύσιος [Γ΄] (Φεβρ. 1840 – 24.8.1871) Σταυρίδης, σ. 115.

+ ο Δέρκων Γερμανός

Κωδ. Α/22, σ. 5.

Μελέτιος ο από Γάνου και Χώρας είτα Ικονίου, Λέσβιος την πατρίδα.
Αναφέρεται τω 1842 είς επιγραφή Ι. Μ. Καμπάνας Ελάφου και είς ετέραν επί λίθου του Μουσείου Αγιάς (Θεσσαλ. Χρονικά Γ΄, 1933, σ. 161).
Εις έγγραφο διορισμού επιτρόπου είς Ανατολήν τω 1841, Οκτωβρίου 16^η, Αρχιμ. Νεκτάριος, επιγραφές Ανατολής Αγιάς Θ.ΗΜ. τομ. 27ος σ. 235.

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΓΑΝΟΥ ΚΑΙ ΧΩΡΑΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Της αγιωτάτης Μητροπόλεως Γάνου και Χώρας απροστατεύτου διαμεινάσης, άτε δη του εν / αυτή αρχιερατεύοντος κυρί(ου) Μελετίου, διά κανονικών ψήφων, κ(αί) συνοδικής εκλογής, / μετατεθέντος είς τον θρόνον της αγιωτάτης Μητροπόλεως Δημητριάδος ημείς οι ενδη/μούντες αρχιερείς, προτροπή, και αδεία του παναγιωτάτου κ(αί) σεβασ. ημ(ών) αυθ: κ(αί) δεσπότου, / του οικουμενικού πατριάρχου κυρίου κυρίου Ανθίμου, συνελθόντες εν τω πανσέπτω πατρι/αρχικώ ναώ του αγίου ενδόξου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του τροπαιοφόρου, κ(αί) ψήφους / κανονικάς προβαλόμενοι είς εύρεσιν, κ(αί) εκλογήν αξίου, κ(αί) αρμοδίου προσώπου, του / αναδεξομένου προεδρικώς την αρχιερατικήν προστασίαν, κ(αί) ποιμαντικήν ράβδον / της αγιωτάτης αυτής μ(ητ)ροπόλεως, α^ον μεν εθέμεθα τον πανιερώτατον, κ(αί) εν / Χ(ριστ)ώ ημίν περιπόθητον αδελφόν πρώην Δημητριάδος, κύρ(ιον) Ματθαίον, β^ον δε τον / Νικηφόρον, και γ^ον τον Χρύσανθον, ων κ(αί) τα ονόματα κατεστρώθη εν τω δε / τω ιερώ κώδικι της αγίας του Χ(ριστο)ύ Μεγάλης Εκκλησίας, είς παράστασιν μόνιμον.

Εν έτει σωτηρίω αωμα΄ κατά μήνα Μάϊον / επινεμήσεως ΙΔ^ης

+ ο [ ]

+ ο [ ] έχων κ(αί) την γνώμην του σεβ. γέροντος αγίου Χαλκηδόνος κυρίου Ιεροθέου

+ ο Νικομηδείας Διονύσιος [Γ΄]

+ ο Δέρκων Γερμανός

ΠΑΡΑΙΤΗΣΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Η ταπεινότης η εμή, διά της παρούσης ενυπογράφου, και ενσφραγίστου, αβιάστου τε / και οικειοθελούς αυτής παραιτήσεως, δηλοποιεί, ότι, επειδή εξ επηρείας του μισοκάλου δαίμονος, / ανεφύησαν σκανδαλά τινά εν τη θεόθεν λαχούση μοι επαρχία Δημητριάδος, και / ταραχάς άλλως πως ανε στοι ούσαι, κατανοήσας εγώ την εξ αυτών τελείαν ανα/τροπήν της φίλης μοι ανέκαθεν ησυχίας, και ότι τα απροόπτως παρεμπεσόντα / ταύτα δεινά έπονται προς τοις άλλοις εμποδών προς την απαιτουμένην, και κατά λό/γον πν(ευματ)ικήν επίσκεψιν των εν αυτή τη επαρχία χρεών, και αξιόχρεον διοί/κησιν, ής ουδέν άλλο τίθημι προτιμότερον, κατά το επικείμενόν μοι άφευκτον / χρέος, διά τι τούτο παραιτούμαι οικεία μου βουλή απ’ αυτής ταύτης της προελ / μοι επαρχίας Δημητριάδος, ου μην δε και της αρχιερωσύνης μου, αφοσιούμενος / την περί της διαδοχής αναγκαιοτάτην διαίτησιν είς την απαραλόγιστον κρίσιν / και απόφασιν της κοινής, και ευεργέτιδός μου αγίας του Χ(ριστο)ύ Εκκλησίας / εμαυτόν δε είς την μητρικήν αυτής διηνεκή πρόνοιαν, και προμήθειαν, / αποδεχόμενος ευγνωμόνως ος αν υπό της θείας χάριτος, εμπνευσθείσα / κρίνοι και δοκιμάσοι και περ εμού του οικείου αυτής, και γνησίου μέλους, / και άπαν το επ’ εμοί, όσον προς ένδειξιν της ολοτελούς προς αυτήν εν ευ/γνωμοσύνη αφοσιώσεώς μου, και επιδειξαμένον, και επιδείξοντος μέχρι της τελευταίας / μου αναπνοής. όθεν είς ένδειξιν, προσφέρω αυτή και την ιδία μου χειρί / υπογεγραμμένην, και ενσφράγιστον ταύτην οικειοθελή μου παραίτησιν.

αωμα^΄: Μαϊου κα΄

ο πρ: Δημητριάδος Ματθαίος : βεβαιώ.

Κωδ. Α/22, σ. 6.

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ (Ιερομ.)*

+ Της αγιωτάτης Μ(ητ)ροπόλεως Δημητριάδος απροστατεύτου διαμεινάσης, άτε δη του εν αυτή αρχιερατεύοντος κυρί(ου) Μελετίου / διά κανονικών ψήφων κ(αί) συνοδικής εκλογής αποκατασταθέντος / προεδρικώς είς τον θρόνον της αγιωτάτης Μ(ητ)ροπόλεως Ικονίου, / ημείς οι ενδημούντες αρχιερείς, προτροπή κ(αί) αδεία του πα/ναγιωτάτου κ(αί) σεβασμιωτάτου ημών αυθέντου κ(αί) δεσπότου, του / Οικουμενικού Πατριάρχου κυρίου κυρίου Ανθίμου, συνελθόντες / εν τω πανσέπτω πατριαρχικώ ναώ του αγίου ενδόξου / μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του τροπαιοφόρου, κ(αί) ψήφους / κανονικάς προβαλόμενοι είς εύρεσιν κ(αί) εκλογήν αξίου / κ(αί) αρμοδίου προσώπου, του αναδεξαμένου την αρχιερατι/κήν προστασίαν κ(αί) ποιμαντικήν ράβδον της αγιωτάτης / αυτής μ(ητ)ροπόλεως, α^ον μέν εθέμεθα τον οσιολογιώτατον / εν ιερομονάχοις κύρ Γαβριήλ, τον κ(αί) αρχιδιάκονον / χρηματίσαντα της αγιωτάτης Μ(ητ)ροπόλεως Ηρακλείας. β^ον / δε τον Κωνστάντιον, και γ^ον τον Γρηγόριον, ων κ(αί) τα ονόματα / κατεστρώθη εν τώδε τω ιερώ κώδικι της αγίας του Χ(ριστο)ύ Μεγάλης / Εκκλησίας είς ένδειξιν διηνεκή κ(αί) παράστασιν μόνιμον.

αωμς΄: κατά μήνα Ιούνιο / επινεμής(εως) Δ^ης

+ ο

+ ο Σερρών Ιακώβ

+ ο

Κωδ. Α/22, σ. 116.

* – Μελετίου μετατεθέντος και προβιβασθέντος είς την Μ. Ικονίου.

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ (από Σάμου)*

+ Της αγιωτάτης Μητροπόλεως Δημητριάδος απροστατεύτου διαμεινάσης, άτε δή του εν αυτή αρχιερατεύοντος / κύρ Γαβριήλ μετατεθέντος είς τον θρόνον της αγιωτάτης Μητροπόλεως Αίνου, ημείς οι ενδημούντες / αρχιερείς, προτροπή και αδεία του παναγιωτάτου και σεβασμιωτάτου ημών αυθέντου και δεσπότου / του Οικουμενικού Πατριάρχου κυρίου κυρίου Ανθίμου συνελθόντες εν τω πανσέπτω πατριαρχικώ / ναώ του αγίου ενδόξου μεγαλομάρτυρός Γεωργίου του τροπαιοφόρου, και ψήφους κανονικάς / προβαλόμενοι είς εύρεσιν και εκλογήν αξίου και αρμοδίου προσώπου του αναδεξαμένου / την αρχιερατικήν προστασίαν και ποιμαντικήν ράβδον της αγιωτάτης αυτής μητροπό/λεως, πρώτον μέν εθέμεθα τον πανιερώτατον και θεοπρόβλητον μητροπολίτην / άγιον Σάμου, αγαπητόν ημών εν Χ(ριστ)ώ αδελφόν και συλλειτουργόν κύρ Γρηγόριον, β^ον δε τον Ματθαίον, και Γ^ον τον Κωνστάντιον, ών και τα ονόματα / κατεστρώθη εν τω δε τω ιερώ κώδικι της αγίας του Χ(ριστο)ύ Μεγάλης Εκκλησίας είς έν/δειξιν διηνεκή και παράστασιν μόνιμον.

Εν έτει σωτηρίω αωνε΄, κατά μήνα Ιούλιον 11, επινεμήσεως ιγ^ης

+ ο Εφέσου Παϊσιος [Β΄]

+ ο Ηρακλείας Πανάρετος έχων και την γνώμην του αγ: γ: σεβασμιωτάτου(ι) Κυζίκου κυρ(ίου) Ιωακείμ. [Κοκκώδης] Σταυρίδης, σ. 100

+ ο Νικομηδείας Διονύσιος [Γ΄] 1840-1871 Σταυρίδης, σ. 115

+ ο Χαλκηδόνος Γεράσιμος [Β΄] 1853-1875 Σταυρίδης, σ. 111

+ ο Δερκών Γεράσιμος [Β΄] 1855-1861 Σταυρίδης, σ. 169

+ ο Αμασείας Κύριλλος

+ ο πρόεδρος Διδυμοτείχου

+ ο [ ] Βενέδικτος

+ ο [ ]

Κωδ. Α/22, σ. 300

* Γαβριήλ μετατεθέντος είς τον θρόνον της Μητρ. Αίνου, Γρηγόριος (ο Δ΄;) Ωρολογάς επωνυμούμενος, Μοσχονήσιος, αναφέρεται είς την κτητορική επιγραφή των Αγίων Αντωνίων Αγιάς τω 1857, Απριλίου 25. Απεβίωσε και ετάφη είς Αγιά (πρίν την 23^η Σεπτεμβρίου) το έτος 1858.

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΚΑΙ ΖΑΓΟΡΑΣ ΔΩΡΟΘΕΟΥ (από Σωζοαγαθουπόλεως)

+ Της αγιωτάτης Μητροπόλεως Δημητριάδος και Ζαγοράς απροστατεύτου διαμεινά/σης, άτε δή του εν αυτή αρχιερατεύοντος κύρ Γρηγορίου προς Κύριον εκδημή/σαντος και είς τας ουρανίους μονάς μεταστάντος, ημείς οι ενδημούντες αρχιερείς, προ/τροπή και αδεία του παναγιωτάτου και σεβασμιωτάτου ημών αυθέντου και δεσπότου / του Οικουμενικού Πατριάρχου κυρίου κυρίου Κυρίλλου, συνελθόντες εν τω πανσέπτω / πατριαρχικώ ναώ του αγίου ενδόξου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του τροπαιοφόρου / και ψήφους κανονικάς προβαλόμενοι είς εύρεσιν και εκλογήν αξίου και αρμοδίου προ/σώπου του αναδεξομένου την αρχιερατικήν προστασίαν και ποιμαντικήν ράβδον της / αγιωτάτης αυτής μητροπόλεως, πρώτον μεν εθέμεθα τον πανιερώτατον και θεο/πρόβλητον μητροπολίτην Σωζοαγαθουπόλεως, αγαπητόν ημών εν Χ(ριστ)ώ αδελφόν κύριον / Δωρόθεον, β^ον δε τον Κύριλλον και Γ^ον τον Ματθαίον, ων και τα / ονόματα κατεστρώθη εν τω δε τω ιερώ κώδικι της αγίας του Χ(ριστο)ύ Μεγάλης Εκ/κλησίας είς ένδειξιν διηνεκή και παράστασιν μόνιμον.

Εν έτει σωτηρίω αωνη΄ κατά μήνα Σεπτέμβριον 23, επινεμήσεως γ^ης.

+ ο Εφέσου Παϊσιος [Β΄]

+ ο Ηρακλείας Πανάρετος

+ ο Κυζίκου Ιωακείμ

+ ο Δέρκων Γεράσιμος

[άλλες 4 δυσανάγνωστες επιγραφές μητροπολιτών]

+ ο πρόεδρος Διδυμοτείχου Μελέτιος

+ ο [ ] Σωφρόνιος

Κωδ. Α/22, σ. 340.

Δωρόθεος ο Σχολάριος επωνυμούμενος, ο από Σωζοαγαθουπόλεως, Θεσσαλός την πατρίδα. Είτα ψηφισθείς Λαρίσσης Μητροπολίτης παρητήθη μη γενόμενος δεκτός υπό των Λαρισαίων. Ούτος ην λίαν ευπαίδευτος ανήρ. Συνέγραψε δε σύγγραμμα επιγραφόμενον «Έργα και Ημέραι» και έτερον επιγραφόμενον «Κλεις είς την Πατρολογίαν του Μigne». Κατέλιπε δε κληροδότημα εκ 300.000 δραχμών υπέρ του εθνικού Πανεπιστημίου, όπερ επί πολλά έτη ην επίδικον μετά των κληρονόμων αυτού και περί ου ικανά έγραψεν ο ημερήσιος τύπος της πρωτευούσης τελευταίως.

Επετηρ. «Παρνασσού» Ι΄, 1914, σ. 286 – λς΄ 1858 – 1870 Δωρόθεος (ο Σχολάριος). Αναφέρεται και τω 1865 επιγραφόμενος και προσεπικυρών έγγραφον, σωζόμενον παρά τω πρώην γυμνασιάρχη Βόλου κ. Ιω. Κατσουρώ του έτους 1865, δι ου συνέστη επιτροπή εκ των τεσσάρων συνοικιών της κωμοπόλεως Άνω Βόλου, τετραμελής, προεδρευομένη υπό του μητροπολίτου Δημητριάδος Δωροθέου, όπως εκποιήση κοινοτικά κτήματα, το δε εισπραχθησόμενον ποσόν θέση είς τόκον προς ίδρυσιν εν τη κωμοπόλει ταύτη ελληνικής σχολής και πληρωμήν του μισθού των διδασκάλων.

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΚΑΙ ΖΑΓΟΡΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ (Μ. Αρχιδιάκονος)

+ Της αγιωτάτης Μητροπόλεως Δημητριάδος απροστατεύτου διαμεινάσης, άτε δε του εν / αυτή αρχιερατεύοντος κυρί(ου) Δωροθέου διά συνοδικής εκλογής και κανονικών ψήφων / μετατεθέντος και προβιβασθέντος είς τον θρόνον της αγιωτάτης Μητροπόλεως Λαρίσσης, / ημείς οι την Ιεράν Σύνοδον συγκροτούντες αρχιερείς, μετά την γενομένην συνοδικώς πρό/τασιν και προβολήν τριών υποψηφίων των μάλλον καταλλήλων είς διαδοχήν της επαρ/χίας ταύτης: ήτοι του θεοφιλεστάτου επισκόπου Ξανθουπόλεως κύρ Ιγνατίου, του / οσιολογιωτάτου αρχιμανδρίτου κύρ Αμβροσίου και του οσιολογιωτάτου μεγάλου αρχιδια/κόνου κύρ Γρηγορίου, συνελθόντες εν τω πανσέπτω πατριαρχικώ ναώ του αγίου ενδό/ξου μεγαλομάρτυρός Γεωργίου του τροπαιοφόρου, προτροπή και αδεία του παναγιωτάτου/ και σεβασμιωτάτου ημών αυθέντου και δεσπότου, του Οικουμενικού Πατριάρχου / κυρίου κυρίου Γρηγορίου, και ψήφους κανονικάς προβαλόμενοι, τη εκκλήσει του πανα/γίου πνεύματος, είς ανάδειξιν του εξ αυτών αναδεξαμένου την αρχιερατικήν / προστασίαν και ποιμαντικήν ράβδον της αγιωτάτης αυτής μητροπόλεως, προεκρίναμεν παμψηφή τον οσιολογιώτατον μέγαν αρχιδιάκονον κύρ Γρηγόριον.

Εφ’ ώ είς διηνεκή ένδειξιν και μόνιμον παράστασιν κατεστρώθη τα ονόματα / αυτών εν τω δε τω ιερώ κώδικι της αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας.

Εν έτει σωτηρίω αωο΄, κατά μήνα Απρίλιον (2), επινεμήσεως 1γ^ης

+ ο + ο [ ] Προκόπιος

+ ο Χαλκηδόνος Γεράσιμος [Β΄] + ο Νύσσης Καλλίνικος

+ ο Δέρκων Νεόφυτος [Γ΄] + ο [ ] Γεννάδιος

+ ο Τορνόβου(;) Γρηγόριος + ο Δράμας Αγαθάγγελος(;)

Κωδ. Α/68, σ.61.

Γρηγόριος Ε΄, επωνυμούμενος Φορτουνιάδης. Προήχθη από μεγάλου αρχιδιακόνου της Μεγάλης Εκκλησίας, «εν η εδιδάχθη τα καθήκοντα του καλού αρχιερέως θεωρητικώς και πρακτικώς». (Ζωσιμά Εσφιγμανίτου «Προμηθεύς», 1890, σ. 153). Τη δε 1^η Ιουλίου 1890 υπέβαλεν είς την Ιεράν Σύνοδον οικειοθελώς παραίτησιν εκ του θρόνου («Προμηθεύς» 1890, σ. 153, ένθα δημοσιεύεται το έγγραφον της παραιτήσεως). Μεθ’ ενός περίπου έτους παραίτησιν επανέλαβε τα ηνία της Μητροπόλεως και έκτοτε διετέλεσε διοικών αυτήν θεαρέστως και πατρικώς μέχρι της 19^ης Ιουλίου 1907, ότε εκοιμήθη εν Κυρίω ταφείς εν τω περιβόλω του ναού των Αγίων Θεοδώρων εν τω φρουρίω Βόλου.

ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ – ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΑΙ

ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

Γρηγόριος (Φουρτουνιάδης) από 1870–1890 και 1891–1907. Εγεννήθη είς Κωνσταντινούπολιν 1840. Απεβίωσεν το 1907, ετών 67.
Γερμανός (Μαυρομμάτης) από 10-8-1907 έως 14-6-1935 (καθηρέθη). Εγεννήθη είς Ψαρρά. Απεβίωσεν την 20^ην –3-1944.
Ιωακείμ (Αλεξόπουλος) από 5-10-1935 έως 1957 παραιτηθείς. Εγεννήθη είς Γκούραν Κορινθίας το 1873. Επίσκοπος Βοστώνης 28-6-1923. Μητροπολίτης Φωκίδος 1930. Απεβίωσεν ως πρώην Δημητριάδος την 14^ην –3-1959, ετών 86.
Δαμασκηνός (Γεώργιος Χατζόπουλος) από 1-12-1957 έως 2-12-1968 παραιτηθείς. Εγεννήθη είς Κόρινθον το 1913. Μητροπολίτης Τριφυλίας και Ολυμπίας 24-9-1950. Απεβίωσεν ως πρώην Δημητριάδος την 8^ην –6-1977, ετών 64.
Ηλίας (Τσακογιάννης) από 15-12-1968 έως 11-7-1974 κηρυχθείς έκπτωτος. Εγεννήθη είς Πούλια Γορτυνίας το 1917. Επίσκοπος Περιστεράς 25-6-1967. Απεβίωσεν ως Τιτουλάριος Μητροπολίτης «Τραχείας» την 7^ην –1-1990, ετών 73.
Χριστόδουλος (Χρήστος Παρασκευαϊδης) από 14-7-1974 έως 28-4-1998. Εγεννήθη είς Ξάνθην Θράκης το 1939. Εχειροτονήθη διάκονος το 1961, πρεσβύτερος-Αρχιμανδρίτης το 1965, Επίσκοπος την 14^ην –7-1974. Ενθρονίσθη ημέρα Κυριακή της 4^ης Αυγούστου 1974. Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος 28-4-1998 (Τρίτη) Ενθρόνισις 9-5-1998 (Σάββατο).
Ιγνάτιος ( Γεωργακόπουλος). Επίσκοπος από –/10/1998.

Στοιχεία από αρχείον προσωπικόν π. Καλλινίκου Μεταξογένη.

ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

431 – 1729

Μάξιμος 431 μ.Χ.
Κωνσταντίνος 451 μ.Χ.
Αβουδάντιος 458 – 531 μ.Χ. +-
Προβιανός 531 μ.Χ.
Σάββας Β΄ ήμισυ 9^ου αιώνος
Ξενοφών 879 μ.Χ.
Λέων 10^ου αιώνος
Ιωάννης 1157 μ.Χ. +-
Νικηφόρος 12^ος αιώνας
Αρσένιος 1215 –1222 μ.Χ.
Νικόλαος (Βλαττής) 1230 – 1246 μ.Χ.
Νεόφυτος 1246 –1265 μ.Χ.
Μιχαήλ (Πανάρετος) +- 1275 – 1276 μ.Χ. . ; 1276 1489 ; . «Φραγκοκρατία – Τουρκοκρατία»
Βησσαρίων 1490 – 1525 μ.Χ. . (ο Λαρίσης Άγιος)
Ιωσήφ 1558 μ.Χ. ή Ιωάσαφ;
Θεόφιλος 1564 μ.Χ. ; –
Δομετιανός ή Δομένικος 1569 μ.Χ.
Ιωάσαφ (Β΄;) 1571 μ.Χ.
Παχώμιος 1581 – 1590 μ.Χ.
Θεόφιλος 1593 μ.Χ.
Φιλόθεος 1596 μ.Χ.
Αγάπιος 1600 – 1610 μ.Χ. . Γαβριήλ;
Θεόκλητος 1626 μ.Χ.
Κάλλιστος 1639 μ.Χ
Γρηγόριος ; 1648 – 1651 μ.Χ.
Τιμόθεος 1651 μ.Χ.
Γαβριήλ 1653 – 1663 μ.Χ.
Διονύσιος 1663 – 1666 / 67 μ.Χ.
Ιωαννίκιος 1678 – 1688 μ.Χ.
Καλλίνικος 1688 μ.Χ.
Ιωαννίκιος Β΄ 1706 – 1713 μ.Χ.
Παρθένιος 1714 μ.Χ
Νεκτάριος 1721 μ.Χ.
Ιάκωβος 1723 – 1729 μ.Χ.

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

Θεόκλητος (Αρχιεπίσκοπος) 1735 – 1757
Γρηγόριος Β΄ (αδελφός Πατριάρχου Καλλινίκου) 1757 1794
Αθανάσιος –Μητροπολίτης- 1794 – 1821
Βαρθολομαίος 1821
Παρθένιος Β΄ 1821 – 1823
Καλλίνικος Β΄ 1823 – 1827
Νεόφυτος Β΄ 1827 – 1836
Ιωσήφ (Β΄ 😉 1836 – 1837
Γρηγόριος Γ΄ 1837 – 1838
Ματθαίος 1838 – 1841
Μελέτιος 1841 – 1846
Γαβριήλ Β΄ 1846 – 1855
Γρηγόριος Δ΄ (Ωρολογάς) 1855 – 1858
Δωρόθεος (Σχολάριος) 1858 – 1870
Γρηγόριος Ε΄ (Φουρτουνιάδης) 1870 – 1907
Γερμανός (Μαυρομάτης) 1907 – 1935
Ιωακείμ 1935 – 1957
Δαμασκηνός 1957 – 1968
Ηλίας 15-12-1968 – 1974
Χριστόδουλος 1974 – 1998
Ιγνάτιος 1998 – .

Η ΦΗΜΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

Αθανάσιος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Ζαγοράς, έξαρχος Πελασγών (1794)
Βαρθολομαίος Δημητριάδος και Ζαγοράς (1821)
Καλλίνικος Δημητριάδος και Ζαγοράς (1823)
Δωροθέου Δημητριάδος και Ζαγοράς (1858)
Γρηγορίου Δημητριάδος και Ζαγοράς (1870)
Γρηγόριος Δημητριάδος και Ζαγοράς [και Βορείων Σποράδων ; ] (1899)
Γερμανός Δημητριάδος και Αλμυρού ; (1910)

ΤΑ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ,ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ Β΄ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ

Περιεχόμενα

Κοινοποίηση

Προτεινόμενες Αναρτήσεις

ΔΕΣΙΑΝΗ

ΕΥΕΡΓΕΤΑΙ – ΛΟΓΙΟΙ

Ευχή διά τας μέλισσας.